Kraj pochodzenia: Portugalia Wysokość w kłębie: 62 - 72 cm Waga: 45 - 60 kg Wiek: 10 - 12 lat Maść: płowa, wilczasto-żółta Przeznaczenie: pies stróżujący, pies obronny The Cão da Serra da Estrela (Estrela Mountain Dog) jest dużym i wytrzymałym portugalskim psem stróżem bydła Pirenejski pies górski – charakter Pirenejski pies górski jest z reguły zrównoważony i spokojny. Charakteryzuje go opiekuńczość wobec bliskich. Pirenejski pies górski jest czuły wobec rodziny i innych zwierząt zamieszkujących dom. Psy tej rasy wymagają właściciela z doświadczeniem, jednak będą go zaciekle bronić przed każdym, kogo uznają za zagrożenie. Na spacerze są Tosa ( jap. 土佐犬 tosa-inu, tosa-ken lub 土佐闘犬 tosa-tōken) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie mastifa, wyhodowana w prowincji Tosa w Japonii (dzisiejsza Prefektura Kōchi ), w Japonii przeznaczona do walk psów [2] [3], w innych krajach pełniąca rolę psa-towarzysza i psa stróżującego. W Polsce jest rasą mało pirenejski pies górski w Psy. pirenejski pies górski w Zwierzęta. pirenejski pies górski w Psy do adopcji. Szukasz zwierzaka lub czegoś dla niego? Idź tropem okazji! pirenejski pies gorski w Twojej okolicy - tylko w kategorii Zwierzęta na OLX! Kto wie, może właśnie psiak już na Ciebie czeka? hodowla w Twojej okolicy - tylko w kategorii Psy na OLX! Maltańczyk * Pies * Rodowód * Szczeniak * Polska Pies Górski z Estrela pochodzi z portugalskiego regionu Estrela. Jest uważany za jedną z najstarszych ras psów, ponieważ po raz pierwszy pojawił się w XV wieku. Rasa została stworzona przez portugalskich wieśniaków, którzy hodowali psy do polowań i stróżowania. Pies Górski z Estrela szybko stał się symbolem portugalskiej wsi i t2VE3M. Jeśli marzysz o masywnym psie w typie mastiffa, zwróć uwagę na psa górskiego z Estrela. Ten olbrzym będzie świetnym psem stróżującym – oddanym opiekunom i nieufnym wobec obcych. Brzmi interesująco? W takim razie sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o tych psach. Przeczytaj o nich w naszym tekście! Pies górski z Estrela charakteryzuje się atletyczną budową i dużymi rozmiarami. Psy te osiągają wysokość w kłębie odpowiednio 62–68 cm (suki) i 65–72 cm (samce). Prawidłowa waga oscyluje zaś w granicach 40–50 kg. Dorosłe psy wyglądem przypominają molosy – mają prostokątną sylwetkę i mocne kości. Głowa jest duża, długa i lekko wysklepiona, kufa równa długości mózgoczaszki. Uszy małe, trójkątne i wiszące, ogon długi zakończony haczykiem. Sierść i umaszczenie rasy z Portugalii Klasyfikacja FCI uznaje za dopuszczalne umaszczenie psów jednolite (szare lub płowe), wilczaste albo pręgowane. Dopuszczalna jest czarna maska, a białe znaczenia – jedynie na klatce piersiowej i palcach. Sierść podzielona jest na włos okrywowy i gruby podszerstek. Pies górski występuje w 2 odmianach: długowłosej;krótkowłosej. Osobniki długowłose mają włosie proste albo faliste tworzące kryzę, portki i pióra – taka długość włosia jest spotykana częściej u wystawowych psów rasowych. Charakter portugalskich olbrzymów Psy tej rasy, pochodzące z Półwyspu Iberyjskiego olbrzymy, to czworonogi oddane i kochające wobec swojej rodziny. Będą lojalne i wierne, więc świetnie sprawdzają się jako psy stróżujące. Są czujne i głośne – opiekunowie od razu więc dowiedzą się, gdy w okolicy domu pojawi się ktoś obcy. Pies górski z Estrela jest przy tym nieufny wobec nieznajomych i bardzo wycofany. Najlepiej od najmłodszych lat socjalizować pupila i spędzać z nim czas w otoczeniu innych ludzi oraz innych czworonożnych pupili. Pies jest też bardzo zwinny, więc hodowcy polecają, aby posesję, której strzeże, odgrodzić płotem o wysokości minimalnej 1,8 m. Historia rasy, czyli co warto wiedzieć o psie górskim z Estrela? Cao da Serra da Estrela, czyli pies górski z Estrela, to jedna z najstarszych ras psów na terenie Portugalii. Rozwinęła się jeszcze w czasach Imperium Rzymskiego. Wtedy to Rzymianie na teren dzisiejszej Portugalii sprowadzili psy w typie mastiffa. Z uwagi na to, że wprowadzono je na odizolowany teren górski, zwierzęta nie zmieniały się zbytnio przez wieki, a cechy rasy – znacząco umacniały. Pies górski z Estrela wykorzystywany był jako pies stróżujący i pasterski (strzegł stad owiec i kóz). Z czasem, z uwagi na zmianę stylu życia większości ludzi, popularność rasy mocno spadła. Wzorzec i popularność portugalskich czworonogów Pierwszy standard rasy opracowano dopiero w 1922 roku. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zmieniała go jednak jeszcze dwa razy (w 1933 i 1955). W latach 30. XX w., kiedy zauważono drastyczny spadek popularności (i liczebności populacji) psów górskich z Estrela, rozpoczęto w Portugalii rządową akcję propagowania ras narodowych. Jednak wyraźny wzrost znaczenia tej, którą opisujemy, nastąpił dopiero po 1974 r. Obecnie pies górski z Estrela najbardziej popularny jest na terenie Portugalii i Wielkiej Brytanii. Pielęgnacja dużych psów stróżujących Czworonogi tej rasy występują w dwóch odmianach. Długowłosa wymaga dokładniejszej i bardziej czasochłonnej pielęgnacji. Psy trzeba często czesać – minimum to dwa razy w tygodniu. Co pewien czas należy je także wykąpać. Dużo bardziej pracochłonne jest przygotowywanie psów na wystawy. Wówczas najlepiej oddać pupila w ręce profesjonalnego psiego fryzjera. Psy krótkowłose są łatwiejsze w utrzymaniu i nie wymagają tak częstego czesania. Ich sierść wciąż jest jednak bardzo gruba, więc zabiegów pielęgnacyjnych nie należy całkowicie zaniedbywać. Zdrowie i najczęstsze choroby psa górskiego z Estrela Rasa ta jest bardzo zdrowa i odporna. Jednak jak wszyscy przedstawiciele dużych ras, również psy górskie z Estrela mogą być podatne na dysplazję stawów biodrowych. U osobników tej rasy zdarzają się także choroby serca, które także wynikają najczęściej z rozmiarów zwierzęcia. Warto także pamiętać o okresowym badaniu stanu zdrowia ulubieńca u lekarza weterynarii. Dobrze jest również zadbać o profilaktykę i szczepić psa zgodnie z obowiązującym kalendarzem szczepień ochronnych. Żywienie portugalskich psów stróżujących Pies górski z Estrela ma duży apetyt – odpowiadający jego rozmiarom. Pupila można karmić zarówno gotowymi mieszankami (karmą suchą lub mokrą), jak i samodzielnie przygotowywanymi posiłkami. Wówczas należy opierać je na zasadach diety BARF. Jej podstawę powinny stanowić: różnorodne surowe mięsa;podroby;kości i ścięgna. Dodatkiem mogą być surowe jaja, owoce i warzywa. Przed ich podaniem pupilowi warto upewnić się, że produkty nie należą do grupy takich, które u psów mogą wywołać problemy trawienne (jak np. winogrona, cebula czy czosnek). Pies górski z Estrela to lojalny, uroczy olbrzym, który najlepiej sprawdzi się jako opiekun dużej posesji. Pies mocno przywiązuje się do ludzi i potrzebuje ich towarzystwa, więc najszczęśliwszy będzie wówczas, gdy praca opiekunów nie wiąże się z nieobecnością przez cały dzień. Historia Od czasów niepamiętnych rasa ta rozwijała się w górach Estrela; jej prawdziwe pochodzenie ginie w mrokach czasu. Niemniej jednak można ją uważać za jedną z najstarszych ras Półwyspu Iberyjskiego. Psy te występują od podnóża gór do wysokości 2000 metrów; tak wysoko spotyka sie je zwłaszcza latem, po zejściu śniegów, gdy górskie łąki są soczyste i zielone, podczas gdy te niżej położone dawno wyschły. Zalety psów z Estrela spowodowały, że począwszy od drugiej połowy XX wieku zdobywają one uznanie na całym świecie. Wygląd Rosły molos typu mastyfa, występuje w dwóch odmianach sierści: długiej i krótkiej. Masywny, wiejskiego stylu, o imponującym wyglądzie i szybkich ruchach. Charakteryzuje się wyrazistym, bystrym i łagodnym spojrzeniem, i harmonijną budową - cechy te właściwe były tej rasie od Gruba, gęsta, dość twarda , ale nie przesadnie szorstka, przypomina sierść kozią. Podszerstek krótki, miękki, obfity i zwarty, zwykle jaśniejszy od włosa okrywowego. Odmiana długowłosa : Włos okrywowy prosty lub lekko falisty, zróżnicowany na poszczególnych partiach ciała. Krótki i gęsty na kończynach poniżej łokci i stawów skokowych, a także na głowie i uszach, gdzie jest coraz krótszy i delikatniejszy od podstawy do czubka ucha. Na ogonie dłuższy, krzaczasty, gęsty i tworzy pióro. Wokół szyi tworzy kryzę, na udach obfite portki, a na tylnej stronie przednich nóg – pióra. Odmiana krótkowłosa: Włos krótki, jednakowy na całym tułowiu, trochę krótszy tylko na głowie i kończynach, nie tworzy i uznawane za typowe są następujące umaszczenia: Jednolite: żółte, płowe i szare w różnych odcieniach. Wilczaste: nalot różnych odcieni na tle żółtym, płowym i szarym. Pręgowane: na tle żółtym, płowym lub szarym z czarniawym pręgowaniem. Typowa jest ciemna maska. Białe znaczenia dopuszczalne jedynie na końcach palców, na spodzie szyi i klatce piersiowej. Temperament Nierozłączny towarzysz pasterza i oddany stróż stad, odważnie broni ich przed drapieżnikami i złodziejami. Wspaniały stróż domu i obejścia, nie dowierza obcym, wobec właściciela łagodny. Tresura Brak danych Ćwiczenia Brak danych Warunki życia Brak danych Funkcje Opis: Polecam szczenięta po doskonałych suczkach i reproduktory . Więcej informacji na stronie internetowej .Zapraszam Opis: Domowa hodowla owczarków szkockich długowłosych. Doskonałe rodowody. Przemyślane krycia. Piekne szczenięta. Opis: Briard to cudowna, wszechstronna rasa, charakterem zbliżona do owczarka niemieckiego, lecz z większym temperamentem. Odpowiednio prowadzony może być domową przytulanką jak i doskonałym psem obrończym. Jest obdarzony bardzo silnym instynktem opie... Opis: Naszą pracę hodowlaną rozpoczęliśmy z się ze znakomitych linii,posiadających w rodowodach wielu ten kierunek,jednocześnie kładąc nacisk na dobry,zgodny ze wzorcem rasy rodzą s... Opis: hodowla west highland white terierów i norwich terierów oparta na angielskich ,niemieckich i holenderskich importach Opis: Domowa hodowla CHARTÓW hodowli preferujemy linie Amerykańsko - Australijskie(niestety trudno osiągalne w Europie). Zainteresowanych zapraszam na naszą stronę internetową tam znajdziecie wiecej informacj... Opis: RYSI WYKROT - domowa hodowla z 34-letnim doświadczeniem oferuje sliczne szczenieta rasy SHAR-PEI, SETER IRLANDZKI MAHONIOWY oraz SETER IRLANDZKI CZERWONO - BIALY po wielokrotnie utytulowanych championach. Psy z naszej hodowli są zdrowe, doskonale pod w... Opis: NASZA HODOWLA JEST HODOWLĄ DOMOWĄ. Opis: Nasza hodowla składa się z 2 suczek shar pei, 1 suczki Australian Silky terrier oraz 1 psa Australian Silky Terrier. W naszej hodowli okazjonalnie dostępne są szczenięta Australian Silky Terrier po doskonałych rodzicach. Zapraszamy na strone hodowli gdzie jest więcej informacji na temat naszych pięknych psów, wiadomości z wystaw oraz informacji na temat posiadanych obecnie szczeniaczków. Opis: TORQUES to mała domowa hodowla psów rasy BOSTON TERRIER oraz od 2003 Bokser. W domu posiadamy suczki z Polski, Francji, Słowacji (BT) a także z Hiszpanii (Bokser) nasz pierwszy pies rasy Boston terrier przyjechał z mieszka z nami młody reproduktor tym razem z czołowej norweskiej hodowli Bright & Brindle's Zapraszam do odwiedzin str. www Boston Terrier http:... Opis: Domowa hodowla rasy Coton de Tulear,osiągnięcia,wystawy,zdjęcia ,o rasie,galeria,szczenięta itp. Opis: Domowa hodowla wielopokoleniowa. Przywiązujemy dużą wagę nie tylko do eksterieru naszych psów, lecz również do ich prawidłowej psychiki. Możemy poszczycić się wieloma sukcesami wystawowymi. Więcej informacji na naszej stronie. ZAPRASZAMY!!! Opis: Domowa hodowla psów rasowych "Dwie Twarze"gdzie wilka miłość i pasja do Russelli przekłada się jakość odchowanych w naszej hodowli szczeniąt-serdecznie zapraszamy ! Opis: Domowa hodowla poświęcona dwóm rasom Hawańczyk i Petit Basset Griffon Veenden. Nasze szczenięta są troskliwie odchowane. Dbamy o ich rozwój fizyczny jak i o doskonałą socjalizację z człowiekiem. Serdecznie zapraszamy na naszą stronę! Opis: KILKA SŁÓW O NESZEJ HODOWLI Nasza hodowla składa się z dwóch piesków, a najważniejsze są dla nas ich zdrowie, dobra kondycja i to, aby były szczęśliwe. Nie traktujemy hodowli jako źródła utrzymania, jest to dla nas przede wszystkim h... Opis: Zapraszamy do odwiedzania strony naszej hodowli. Prezentujemy na niej nasze psy, okazjonalnie szczenięta, wystawy oraz galerię zdjęć. Pies górski z Estrela Cão da Serra da Estrela – odmiana ostrowłosa Inne nazwy port. cão da Serra da Estrela,ang. estrela mountain dog,pasterski pies z gór Estrela, estrela, pies górski z Estreli Kraj pochodzenia Portugalia Wymiary Wysokość 65–72 cm (psy)62–68 cm (suki) Masa 40–50 kg (psy)30–40 kg (suki) Klasyfikacja FCI Grupa II, sekcja nr 173[1] KC(UK) Pastoral UKC Grupa 1 – Guardian Dog Wzorce rasy FCI KC(UK) UKC Multimedia w Wikimedia Commons Pies górski z Estrela (oryginalna nazwa cão da Serra da Estrela) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, wyhodowana w górach Serra da Estrela (Portugalia) do zaganiania zwierząt gospodarskich. Nie podlega próbom pracy[2]. Rys historyczny[edytuj | edytuj kod] Cão da Serra da Estrela to jedna z najstarszych ras Półwyspu Iberyjskiego a wraz z cão de Castro Laboreiro oraz rafeiro do Alentejo, należy do portugalskich psów pasterskich. Debiut wystawowy tej rasy odbył się w Lizbonie w 1908 roku. Pierwszy wzorzec rasy opracował w 1922 roku doktor Correa. W 1933 roku został podany oficjalny wzorzec estreli przez profesora Marque. Od 1959 roku jest rasą uznaną przez FCI. Popularność rasy spadała w związku ze zmianą stylu życia mieszkańców Portugalii na bardziej miejski. Stąd w latach trzydziestych rząd Portugalii rozpoczął popularyzację ras narodowych będących dziedzictwem kulturowym kraju. Rasa przeżyła swój renesans po rewolucji w 1974 roku. Wzrost przestępczości skłonił ludzi do nabywania psów stróżujących i obronnych. Najlepiej nadawały się do tego rodzime rasy. Klasyfikacja FCI[edytuj | edytuj kod] W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja – Molosy typu górskiego[3]. Użytkowość[edytuj | edytuj kod] Psy tej rasy, zarówno dziś jak i w dawniejszych czasach, pełnią funkcje jako psy stróżujące i psy obronne. Wykorzystywane są także w służbie wojskowej. Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod] Cão da Serra da Estrela jest samodzielny w pracy, odporny na trudne warunki pogodowo-terenowe. Pojętny, nieufny, wręcz agresywny wobec obcych. Nie jest psem łatwym do ułożenia, podobnie jak większość psów, które musiały w naturalnych warunkach same zadbać o swoją egzystencję. Jeżeli od wczesnego okresu szczenięctwa nie jest poddawany odpowiedniej tresurze i socjalizacji, może być niebezpieczny dla opiekunów. Psy wyhodowane na Wyspach Brytyjskich są spokojniejsze od ich portugalskich krewniaków. Czarna kufa była cechą pożądaną przez pasterzy z Serra da Estrela u tych psów pasterskich Wygląd[edytuj | edytuj kod] Jest to duży, proporcjonalnie zbudowany pies, wyglądem przypominający leonbergera. Ma mocny kościec i dobrze rozwiniętą muskulaturę. Kłąb powinien być wyraźnie zaznaczony i przechodzić w silny, szeroki grzbiet, którego linia może łagodnie opadać w kierunku zadu. Dobrze kątowane kończyny zapewniają energiczny ruch. Ogon: długi, w spoczynku sięga do stawu skokowego, gruby, szablasto wygięty, średnio wysoko osadzony, obficie owłosiony. W ruchu głowa i ogon są noszone nisko. Głowa: duża, o wydłużonych kształtach, przełom czołowy łagodnie zaznaczony. Oczy owalne, średniej wielkości, dobrze rozwarte, o spokojnym i inteligentnym wyrazie, preferowany kolor ciemnego bursztynu. Uszy średniej wielkości, niezbyt wysoko osadzone, trójkątne. Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod] Szata jest obfita, o gęstym podszerstku i szorstkim włosie okrywowym w dwóch odmianach, stąd wyróżnia się: cão da Serra da Estrela a pelo comprido – czyli odmiana ostrowłosa (twardowłosa) posiadająca obfity podszerstek cão da Serra da Estrela a pelo lizo – czyli odmiana długowłosa Włos jest gruby, prosty lub lekko sfalowany, szczególnie obfity w okolicy szyi (kryza u samców) i na portkach, ogonie. Umaszczenie może być płowe, wilczaste, pręgowane lub żółte, z maską czarną lub błękitną, jednolite lub z białymi znaczeniami. Obfite linienie występuje raz w roku. Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod] Oczekiwana długość życia cão da Serra da Estrela wynosi 11–13 lat. Istnieje ryzyko zachorowania na dysplazję stawów biodrowych[4]. Popularność[edytuj | edytuj kod] W Polsce rasa skrajnie nieliczna, cieszy się sporą popularnością w Wielkiej Brytanii. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Wzorzec rasy nr 173 (FCI Standard N° 173) (pdf) (pol.), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 100. ↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny ↑ Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy [Encyclopedia of the dog]. (tłum.) Marcin Gorazdowski. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 240. ISBN 83-7079-672-9. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO Sp. z Warszawa 2003 Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999 Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Historia i opis rasy pde Pies z Kanaanu należy do jednej z najstarszych ras psów. Ten pochodzący z Izraela dziki pies służył żołnierzom w czasie II wojny światowej do wykrywania min i poszukiwania rannych. Silne więzi stadne jego przodków sprawiają, że jest gotów z poświęceniem bronić członków swojej rodziny. Dowiedz się, jaki jest i jak wygląda pies z Kanaanu. Canaan dog – podstawowe informacje Grupa 5 FCI (szpice i psy ras pierwotnych), sekcja 6 (psy ras pierwotnych; bez prób pracy) Długość życia 12–15 lat Charakter spokojny, nieufny wobec obcych, niezależny, terytorialny, inteligentny Rozmiar pies: masa ciała: 20–25 kg, wzrost: 51–61 cm suka: masa ciała: 18–20,5 kg, wzrost: 48–58 cm Sierść krótka lub średniej długości, podszerstek miękki i obfity Kraj pochodzenia Izrael Canaan dog – odrobina historii Pochodzący z Izraela canaan dog to prymitywna rasa psów, która została nieznacznie przekształcona przez człowieka. W jaskiniach liczących ponad 7 tys. lat, znajdujących się na południe od Tel Awiwu, archeolodzy znaleźli szkielety 700 psów z V wieku identycznych z tymi, jakie mają współczesne psy kananejskie. Pies z Kanaan jest potomkiem dzikich psów (pariasów) żyjących kiedyś na Bliskim Wschodzie. Fragmenty biblijne sprzed 3000 lat wspominają o psach, które opiekowały się stadami i obozami w regionie Kanaan. Podobizna psa kananejskiego widnieje również na malowidłach jaskini Synaj z 2000 roku Najstarsza z ras pariasów przetrwała w tym rejonie powstanie trzech wielkich religii, panowanie Rzymian, wyprawy krzyżowe i niezliczone wojny. Od wieków jej przedstawiciele służyli miejscowej ludności jako psy pasterskie i stróżujące. W latach 30. ubiegłego stulecia przestały być jedynie ciekawym reliktem minionych czasów. Jednym z celów rodzącego się właśnie państwa żydowskiego było sprowadzenie sprawnego, dzielnego i zdrowego psa, przystosowanego do życia w trudnych warunkach, który mógłby służyć w armii. Zadanie to powierzono profesor Rudolfinie Menzel z Wiednia, znanej ze swych prac nad psim behawiorem. Jako specjalistka w dziedzinie kynologii szybko zdała sobie sprawę, że europejskie rasy psów używane zwykle przez wojsko nie zdadzą egzaminu w tak trudnych warunkach klimatycznych. Postanowiła więc przyjrzeć się psom pariasom, używanym przez żyjących na pustyni Beduinów. Dzikie czworonogi doskonale sprawdziły się jako psy wartownicze, poszukujące rannych i wykrywające miny. Do dziś psy z Kanaanu służą w izraelskiej armii. Rola Rudolfiny Menzel była kluczowa w rozpoznaniu i ochronie rasy. To właśnie ona napisała pierwszy wzorzec w 1953 roku. Dzięki jej wysiłkom udało się zebrać sporą liczbę zwierząt i rozpocząć program hodowlany, w który aktywnie włączyła się później amerykańska kynolog i znana hodowczyni Myrna Shiboleth. W swojej hodowli Shaar Hagai kontynuuje dzieło profesor Menzel po dziś dzień. W latach 60. canaan dog został przewieziony do Stanów Zjednoczonych, Włoch i Wielkiej Brytanii. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała standard rasy w 1966 roku. Canaan dog – wygląd Pies z Kanaanu jest czworonogiem średniej wielkości, o mocnej i zrównoważonej budowie ciała. Ma smukłą, muskularną sylwetkę. Masa ciała wynosi od 18 do 25 kg, a wysokość od 48 do 61 cm. Samce są zdecydowanie cięższe i większe od suk. Głowa: proporcjonalna, średniej długości, w kształcie tępego klina, czaszka nieco spłaszczona, stop płytki, kufa mocna, nos czarny. Uszy: stojące, nisko osadzone, umiarkowanej wielkości. Oczy: ciemne, w kształcie migdała, nieco skośne. Tułów: kwadratowy, grzbiet prosty, kłąb mocno zaznaczony, lędźwie umięśnione, klatka piersiowa głęboka, niezbyt szeroka, żebra dobrze wysklepione, brzuch podkasany. Ogon: wysoko osadzony, noszony zwinięty nad grzbietem. Umaszczenie: od piaskowego po rudobrązowe, białe, czarne, cętkowane, z maską lub bez mogą występować białe znaczenia. Szata: włos okrywowy krótki lub średniej wielkości, prosty, szorstki; podszerstek obfity, miękki, przylegający. Sierść zapewnia dobrą ochronę zarówno przed upałem, jak i zimnem oraz deszczem. Canaan dog – charakter Pochodzenie psa z Kanaanu znacząco wpływa na jego charakter. Cechuje go bardzo silny instynkt obronny i terytorialność. Pozostaje zawsze w stanie czujności i gotowości. To bardzo opiekuńczy pies, który przywiązuje się do opiekuna i będzie gotowy do obrony rodziny w razie zagrożenia. Swoją nieufność wobec obcych wyraża głośnym szczekaniem. Nie zaatakuje jednak bez powodu. Jeśli ufa swoim opiekunom, nie będzie miał problemu z gośćmi w domu czy obcymi na neutralnym terenie. Może natomiast być agresywny, gdy podczas nieobecności rodziny w domu zauważy intruza na swoim terenie (człowieka czy zwierzę). Pies z Kanaanu jest umiarkowanie aktywny – odnajdzie się w domu, gdzie opiekunowie uprawiają sporty, ale też wystarczą mu długie spacery, podczas których będzie mógł się wybiegać. Doskonale sprawdzi się w psich sportach typu agility czy flyball. Jest bardzo wesołym i energicznym psem, potrafi biegać szybko i błyskawicznie zmieniać kierunek. Psy z Kanaanu są bardzo silnie związane ze stadem, dlatego największą karą dla tego czworonoga jest samotność. Znosi ją bardzo źle i nie może być pozostawiony w domu przez większą część dnia. Nie będzie chodził wszędzie za opiekunem, ale lubi wiedzieć, że jest w pobliżu. Znudzony może przekopać cały ogród. Jest bardzo inteligentny i niezależny. Nie tak chętny do szkolenia, jak inne rasy. Musi mieć z nauki jakieś korzyści, dlatego uczy się chętnie i szybko, ale tylko metodą pozytywnych wzmocnień. Warto rozpocząć szkolenie od wczesnych miesięcy życia i często je urozmaicać oraz wprowadzić do nich element zabawy. Ćwiczenia posłuszeństwa będą go po prostu nudzić. Canaan dog nie jest skłonny do ucieczek, ponieważ ma silnie rozwinięty instynkt terytorialny, co sprawia, że zwykle nie oddala się daleko od domu. Wymaga starannej i wczesnej socjalizacji, która pomaga mu w akceptacji dzieci i innych zwierząt w domostwie. Canaan dog – dla kogo? Canaan dog potrzebuje cierpliwego i łagodnego opiekuna. Czworonóg jest bardzo wrażliwy i nie lubi, gdy się na niego krzyczy. Nerwowe reakcje opiekuna mogą pogłębić nieufność psa. Rasa nadaje się dla osób, które będą konsekwentne, ale uszanują też niezależność zwierzęcia. Pies z Kanaanu lubi zabawę, dlatego dobrze dogada się z dziećmi, pod warunkiem, że będą odnosić się do niego z szacunkiem. Wobec obcych jest nieufny i podejrzliwy. Jego spokojny i serdeczny charakter czyni go doskonałym psem do towarzystwa. Czworonóg będzie szczęśliwy w dużym domu z ogrodzeniem. Jest psem, który potrzebuje przestrzeni, dlatego nie będzie mu wygodnie w małym mieszkaniu w mieście. Silny instynkt łowiecki sprawia, że może być agresywny wobec małych zwierząt, nie lubi też innych psów, gdy te naruszają jego teren. Akceptuje je tylko wtedy, gdy jest z nimi wychowywany. Canaan dog będzie odpowiednim psem dla opiekunów aktywnych fizycznie, zwłaszcza tych uprawiających sporty. Canaan dog – cena Psy z Kanaanu to bardzo rzadka rasa. Szacuje się, że na całym świecie jest od 2 do 3 tys. osobników. W Polsce istnieje tylko jedna zarejestrowana hodowla tej rasy. Cena szczenięcia wynosi od 700 do 1000 euro (3100–4500 zł). Na jego cenę składają się: opieka weterynaryjna nad suką w czasie ciąży, opieka nad szczeniętami po urodzeniu, odpowiednia dieta i czas opiekunów poświęcony treningowi oraz socjalizacji szczeniąt. Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, wybierz hodowlę prowadzoną przez profesjonalistów, która jest zarejestrowana w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Canaan dog – pielęgnacja Pielęgnacja psa z Kanaanu jest bardzo łatwa. Zaleca się czesanie psa przynajmniej raz w tygodniu. Jak większość ras, pies kananejski linieje dwa razy do roku. Należy wtedy zwiększyć częstotliwość szczotkowania nawet do dwóch razy dziennie. Obowiązkowe są regularne kontrole u lekarza weterynarii, sprawdzanie czystości uszu i oczu. Przycinanie pazurów można ograniczyć – psy z Kanaanu mają tendencję do kopania dziur w ziemi, dzięki czemu naturalnie ścierają pazury. Należy pamiętać też o szczotkowaniu zębów czworonoga, aby uniknąć problemów z kamieniem nazębnym. Kąpiele zalecane są kilka razy w roku lub przy znaczącym zabrudzeniu sierści. Canaan dog – żywienie Potrzeby żywieniowe psów z Kanaanu nie różnią się znacząco od potrzeb innych czworonogów. Jak w przypadku każdej rasy, rodzaj pokarmu i jego ilość należy dostosować do wieku oraz aktywności fizycznej zwierzęcia. Pełnoporcjowy pokarm trzeba podzielić na 2-3 dawki podawane o tych samych porach w ciągu dnia. Oczywiście należy także pamiętać o zapewnieniu zwierzęciu stałego dostępu do świeżej i czystej wody. Canaan dog – zdrowie Canaan dog to mocna, odporna i zdrowa rasa przystosowana do życia w ekstremalnych warunkach. Psy z Kanaanu żyją średnio 12–15 lat. Mają predyspozycje do pewnych schorzeń, takich jak: – dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, – zwichnięcie rzepki, – postępujący zanik siatkówki (PRA), – ektopia jąder, – mielopatia degeneracyjna (DM). Canaan dog – ciekawostki – W Izraelu pies z Kanaanu jest uznawany za symbol kraju. – Pies kananejski jest bardzo rzadką rasą. Szacuje się, że na całym świecie istnieje od 2 do 3 tys. osobników (w tym większość w Europie i Ameryce Północnej). – Najbardziej znanym psem z Kanaanu jest Friday, którego opiekunem w latach 90. był John F. Kennedy Jr. – Psy z Kanaanu do dziś żyją dziko na pustyni Negew w Izraelu. – Canaan dog ma najtwardsze ze wszystkich psów i odporne na skaleczenia opuszki łap. – Sibercaan jest obecnie jedyną uznaną hybrydą ras canaan dog z siberian husky. Canaan dog – przykładowe imiona Przykładowe imiona dla psa z Kanaanu: Selim, Aron, Ariel, Baltazar, Gabriel, Axel, Bingo, Mohito, Morgan. Przykładowe imiona dla suki z Kanaanu: Pestka, Leila, Diana, Klara, Ora, Saba, Fiona, Trufla, Zola. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena 5 / 5. Liczba głosów 5 Brak głosów. Oceń artykuł!

pies górski z estrela hodowla